B here ons beeld van de wereld

Red de Bij

Vorige week zagen we dat iedereen de verbeelding een huis op papier met een stift een eigen vorm en invulling gaf. 

We zagen dat het beeld van onze verbeelding van een huis eigenlijk een grotendeels gezamenlijke vorm heeft. Soms hebben we onbewust met elkaar bepaald dat dat de vorm voor een begrip is.

 

Eigenlijk geldt dit voor een heleboel dingen in hoe we wonen, hoe we leven en hoe we dingen doen.

En ook over ons idee hoe de wereld in elkaar zit, hoe het zou moeten. Maar kan het ook anders?  

Want één van de nadelen van die beelden die we hebben over hoe het zou moeten zijn of is, is dat het niet altijd klopt. Want er zijn altijd andere manieren. En vragen helpen daarbij.

Ik zette een 1 op de vloer in de ruimte van de klas, direct volgde de vraag waar de 2 was. Waar gingen de stippellijnen heen? Wat was daar? Wat gingen we doen. Het concept van de 1 in de ruimte suggereert een vervolg. 

In de eerste ruimte startte we met bloemen. We kennen ze allemaal maar hebben we ze gezien?

Een open uitnodiging om te ruiken, voelen en zien, alles mocht. Klopt het of ontdekken we nieuwe dingen. We zagen nadat alle blaadjes eruit waren verschillende kelkblaadjes, patronen, gekke stampers en meeldraden. De steel was een beetje nattig en ook hol. er leken wel haartjes binnen in de steel te zitten. En de doornen van de rozen waren scherp en de gerbera had de meeldraadjes aan de blaadjes.

Die meeldraadjes bleken voeding voor de insecten, de bijen te zijn. 

Het filmpje over de bij en de wilde bijen waarin we zagen dat hoe wij met de natuur omgaan niet zo goed is voor de bij, gaf stof tot nadenken. Onze ideeën over hoe wij leven en wat we willen heeft als nadeel dat er steeds minder natuur is. Maaibeleid, landbouwgif, snelwegen en bouwen zorgen voor steeds minder leefruimte en voedsel voor de bij. En die bij hebben we nodig in ons ecosysteem! Want meer dan 60 % van ons voedsel is afhankelijk van bestuiving. Toch hebben we alleen al bij ons in Drenthe een grote bijensterfte. Ons idee van hoe we leven daar kunnen we best over nadenken. Wat kunnen we doen om onze bijen te helpen?

Een leerling zei: "We kunnen kleiner wonen." "We kunnen meer planten laten groeien voor de bij."

Dat gaan we doen. We zijn begonnen om de eerste lantaarnzakjes te maken. Met een mal en een berg gespaarde lappen zijn we aan de slag gegaan. Zelf naaien vonden ze eerst niet echt 'knutselen' maar bleek uitermate spannend te zijn en toch meer in te houden dan ze dachten.