ruimte om te spelen
Nog mooier bleek het toen ik de mogelijkheid kreeg om met een leerkracht samen met het project Het RareTijdenkabinet te ervaren en te onderzoeken wat deze ruimte in het onderwijs eigenlijk met ons deed.
De artistieke interventie biedt juist de ruimte om met een atelier, een kunstenaar en het kind, samen een proces aan te gaan waarin het observeren van elkaar en het delen met elkaar juist een enorm belangrijke ervaring werd.
Het proces binnen het maken van een 'product' vanuit het kind levert een rijkdom aan informatie op.
Het observeren geeft me net zoveel inzicht in mezelf als kunsteducator als in het kind.
In aanloop op het project B here om het onderwerp te verkennen maakte ik met groep 3 een experiment, een bloementuin.
Ik bedacht een spelletje. De spanningsboog in deze groep, meerdere handelingen tegelijk uitvoeren en daarbij het loslaten dat je niet op een 'eigen' vel werkt waren heel wat ingrediënten.
Eerst oefenden we wat rechts was en wat één papier naar rechts zijn betekende.
Op de tafels stonden verschillende potjes met kleuren verf. Elk kind kreeg een kwast.
We startten met een kleur die ze mooi vonden. Vanaf dat moment gaf ik opdrachtjes en na elke opdracht verschoven ze één vel naar rechts, maakten hun kwast schoon en pakten een nieuwe kleur.
We begonnen met een stip. Een grotere stip. De grootste stip.
Een stip bovenaan het vel, een stip aan de zijkant.
Een cirkel (wat wat anders bleek te zijn dan een stip), een grote cirkel, een cirkel om een cirkel, een cirkel in een stip, een cirkel om een stip, tien stippen in een cirkel.
We lieten onze kwasten van boven naar beneden vallen, we zetten kleine stipjes om een cirkel.
We kwamen helemaal in een flow. Toen we uitgestipt waren en onze vellen goed bekeken leek het net een grote bloementuin. Omdat we vorige week heel goed de verassingen van de bloemen ontdekt hadden konden we, denkend aan de blaadjes, stengels en stampers mooie bloemen maken.
Reacties
Een reactie posten